Haarlem - Alkmaar vrijdag 19 april

Omdat we een lange vaartocht voor de boeg hebben, gaan we al om half 9 palaveren, en wegens de regen deden we dat via een Marifoonkanaal. Hans van der Ster, houdt een duidelijk betoog hoe we vlug en handig een zo kort mogelijke rit gaan houden om voor de spits in Alkmaar te komen, zodat de daar benodigde bruggen nog voor ons gedraaid kunnen worden.
Voske en Aquamigo gaan voorop om het tempo te bepalen van in totaal 12 boten.
De Betelgeuse en de MosTherman waren daags ervoor tot Zaandam gevaren, en vertrokken op hetzelfde moment, maar dan vanuit hun positie.
Toen de eersten in Haarlem al voor de brug dobberden, bleek dat we moesten wachten voor een naderend vrachtschip. Nou, we hadden er met zijn allen wel 5 keer doorheen kunnen varen eer het vrachtschip er was. Dus i.p.v. 9 uur passeerden we de eerste brug om 9.20. Het langverwachte vrachtschip moest direct al bij de eerste spoorbrug wachten. Gelukkig konden wij onder de brug door, dus dat gaf ons een voorsprong. Maarten waarschuwde iedereen nog om de mast te strijken. Het passagiersschip Magnifique IV voer ook met ons mee en kreeg uiteraard omdat het beroepsvaart is, voorrang in de Grote Rijnlandsluis. En gelukkig…. wij mochten er ook bij. Het leek bijna onmogelijk, maar we pasten er allemaal in. Bij het betalen van het sluisgeld namen we een folder mee, waarin de bezienswaardige gebouwen langs de route in Zaanstad zijn omschreven.
Aangekomen op het Noordzeekanaal, moesten we als konvooi even wachten op een zeeschip wat uit de Afrikahaven werd begeleid.
Bij de afslag Zaanstad, was het even goed uitkijken bij het oversteken, maar dat ging allemaal voorspoedig. En toen was het lang wachten voor de Wilhelminasluis. Het sein stond op spuien, de wind trok aan tot 5 bft, en de regen ging vergezeld met sneeuw. Peter en Annelies namen ondertussen de “Vrijheid” om achterstevoren in de rij te liggen. Na een half uur mochten we in de sluis waar we nogmaals op een flinke hagelbui werden getrakteerd.
Na de sluis passeerden we de nieuwe Zaanbrug in Wormerveer, waar alle 38’ers onder door konden.
Aangekomen op het Alkmaardermeer, was het goed zichtbaar hoe hard het woei. Perfect om mooie plaatjes te schieten van elkaars boten met bruisend water en schuimige golven. We maten halverwege een diepte van 13 meter.
Vlak voor Alkmaar de laatste brug, vergat Maarten zijn mast. Krrrrr……… aaaarch.
Zonde van de boot en zo’n mooi geslaagde rit.
Om 14.45 aangekomen, moesten we zoveel mogelijk in een enkele rij, aan de Bierkade aanleggen. De laatsten konden aan de Loswal dubbel liggen.
De bemanning van de Betelgeuze en MosTherman, lagen al aangemeerd in de Luttikhaven, en ontvingen ons hartelijk met een helpende hand.
De havenmeester bepaalde dat we per 4 in de Luttikhaven konden. Daar konden we draaien en achterwaarts aanleggen. Gelukkig hadden we veel hulp bij het aanleggen, want het woei er stevig.
Zo rond half 4 lagen alle boten op hun plaats, en ging een ieder zijn eigen ding doen.

Agatha Reekers
Noorderlicht